Odunun biri bir odun vurdu kafama

Zaman zaman içinde, kalbur saman içinde, cinler cirit oynarken eski hamam içinde… Odunun biri bir odun vurdu kafama…
Kafam koptu kalktı gitti sarmısak pazarında sarmısak satmaya…
Durur muyum ya, ben de arkasından koştum.O gitti ben gittim, o gitti ben gittim; derken arkasından yetiştim ama, bak şu kafaya:
- Ben senin kafan değilim, demesin mi?
- Kafamsın!
- Değilim!
- Kafamsın!
- Değilim!
Diye atıştık, vuruştuk.
Son sonu kadının kapısında buluştuk.
Buluştuk ya, bak şu püsküllü belaya, kadı evde yokmuş, mercimek ağacına çıkmış da mercimek topluyormuş…
Ağacın tepesinden bize bağırdı:
Sizin davanız büyük dava!..
Kuş kanadı kalem olsa, derya deniz mürekkep; gene ne yazılır, ne biter…
Hele kırk tomar kâğıt, kırk kucak kalem getirin de ötesini düşünürüz, dedi.
Bir dediğini iki eder miyiz?
Aldık getirdik, bulduk getirdik.
Merdiveni de aradık taradık, götürüp mercimek ağacına dayadık, dayadık ya, kadı inerken kırılıvermesin mi mübarek!..
Kadı öldü, kafam da bana döndü: Ah kafa, nah kafa; ne çekersem senin elinden çekiyorum…

masal tekerlemeri